Omdat daartoe de beschieting binnenboord weggehaald moest worden is ook de opdracht gegeven om in één adem door de bovenbouw van het schip te halen. Dat is gebeurd met hulp van een tweetal jonge mannen van de Stichting Herstelling, het werkervaringsproject, dat ook op de Oude Rijkswerf gevestigd is.
Die bovenbouw is er nu af en de beschieting binnenboord is weggehaald. De schade aan de huid is nauwkeurig opgenomen en de manier van repareren is bepaald.
Aanvankelijk werd er van uit gegaan, dat de poten aan de nieuwe stukken huid gelast zouden worden. Maar er wordt ook bekeken of de poten wel nodig zijn. De werf denkt dat met een aantal eenvoudige versterkingen binnenboord de noodzaak voor een wieg wordt opgeheven. Dan kan het schip straks “gewoon” geschoord worden, zoals het een schip in dok betaamt.
In het oorspronkelijke plan was ook opgenomen, dat er een tent over het schip zou komen zodra de bovenbouw was verwijderd. De belangrijkste functie van de tent zou zijn het voorkomen dat regenwater aan boord zou komen. Het idee van de tent is verlaten om verschillende redenen. Het werken onder zo’n tent heeft allerlei bezwaren zoals brandgevaar. Ook is het aan en van boord brengen van onderdelen nogal moeilijk. Nu zal het dek waterdicht gemaakt worden door er een provisorisch dek bovenop te leggen. Die oplossing zal ook nog eens een stuk goedkoper zijn dan de tent.
Intussen heeft de stichting eenmalig een bedrag van 100.000 euro gekregen van de gemeente Den Helder en daarna nog eens 70.000 euro van een opgeheven stichting waarin de gemeente de belanghebber was. De gemeenteraad van Den Helder heeft tenslotte besloten de stichting gedurende 10 jaar een subsidie te verlenen van 50.000 euro per jaar. Behalve dat hiermee een flink deel van de werkzaamheden kan worden bekostigd helpt de opstelling van de gemeente ook om andere sponsors in het project te interesseren. Het vertrouwen van de gemeente geeft aan dat het project levensvatbaar is.
Samen met het economisch actieplan voor de Kop van Noord Holland: Kop en Munt, wordt nu een plan opgesteld om ook bij andere overheden wellicht subsidies te kunnen verwerven. Bij het opstellen van het plan zijn betrokken: Kop en Munt, de Gemeente Den Helder, de werf Scheeps Reparatie Friesland, het werkervaringsproject de Stichting Herstelling, de Stichting Bonaire en het bureau Het Grote Oost te Hoorn, een bureau dat al sinds 1987 een brede ervaring heeft opgebouwd in het verwerven van subsidies.
Het logo spreekt, zoals een logo hoort te doen, voor zich.
Een zeilschip met een schroef. In de 19de eeuw werd dat een schroefstoomschip genoemd. En de lange wimpel is de oorlogswimpel, zoals die alleen door oorlogsschepen werd gevoerd. De mast heeft drie ra’s. Dat wijkt af van de oorspronkelijke tekeningen, maar is wel conform de bestaande foto’s. Weer een klein raadseltje dat opgelost gaat worden.
Maar de ketel blijft een prachtig voorbeeld van ketelbouw uit het prille begin van de 20ste eeuw, dus leerzaam. De prijs is die van oud ijzer, dus de ketel houdt zijn waarde. Ons besluit, de ketel over te nemen is door de Hugo met plezier ontvangen. Hun oude ketel wordt nu niet verschroot maar krijgt een nieuwe functie! Op de foto is de ketel te zien op het terrein van de Oude Rijkswerf, waar hij wacht op de dingen die komen gaan. Op de achtergrond is de railing van het dok te zien waar de Bonaire nog net achter zichtbaar is.
Het eerste gat wordt bewerkt, om dichtgelast te worden. Het lassen van nieuwe staalplaat tegen het puddelijzer gaat gelukkig een stuk minder moeilijk dan gedacht.
Klein beginnen en groot eindigen.
De toestand van de spanten is hier ook goed te zien. Het lijf is eigenlijk helemaal weggerot, maar de hoekstalen flenzen zijn nog in vrij goede staat.
Het lijf wordt straks vernieuwd, zodat op deze plaats weer stevige spanten tegen de huid staan.
De mensen van het werkervaringsproject Herstelling assisteren hierbij door de nieuwe spanten op maat te snijden.
Die oude stukken worden niet allemaal weggegooid, want de originele constructie is er nog duidelijk op te zien maar bovenal is de roestvorming zo prachtig en indrukwekkend, dat een kunstenaar het niet mooier zou kunnen maken.
Ook hierbij is de hulp gebruikt van twee medewerkers van de Stichting Herstelling.
Tot begin december blijft het schip daar liggen. In die tijd heeft ook de werf Scheepsreparatie Friesland de gelegenheid om de stutten van de Bonaire, die nog steeds op de bodem van dok 1 liggen weg te halen en eventueel te herstellen.
Daarom is geëxperimenteerd met een lucht-naaldhamer. Dat gaat redelijk snel, is relatief “schoon” en waarschijnlijk daardoor aanzienlijk goedkoper dan stralen.
Hier wordt deze methode gedemonstreerd.
De verticale stutten zullen niet meer worden gebruikt. Het schip zal “gewoon” met 5 horizontale schoren aan stuur- en bakboord worden geschoord. Daarvoor zullen metalen buizen worden gebruikt.